پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

درحالیکه مردم نمی‌توانند چند ده میلیون وام کوتاه مدت بگیرند، آقایان با پول مردم به خودشان وام‌های سنگین می‌دهند، خانه و ماشین می‌خرند، و اقساطش را هم خرد خرد پس می‌دهند! بدون ضامن، بدون سود سنگین و بعضا با اقساط چند ده ساله! نکته جالب داستان جایگاه بانک مسکن (کلا بانک های دولتی)، در نمودار منتشر شده در ویدئو کلیپ است.

میثم اکبری، خبرنگار فرهیختگان در گزارشی میزان متوسط وام دریافتی کارکنان ۱۹ بانک دولتی و خصوصی را بررسی کرده و به نتایج قابل توجهی دست یافته است.پویا ناظران، اقتصاددان و پژوهشگر با تکیه بر این نکته که پرداخت تسهیلات ارزان‌قیمت و قرض ‏الحسنه به کارکنان بانک‌ها در هر حالتی که باشد چه از منابع بانک و چه از منابع قرض ‏الحسنه، محل اشکال است، معتقد است اگر پرداخت این تسهیلات از منابع بانک صورت پذیرد ، به معنی زیرسوال بردن فلسفه وجودی منابع بانکی است. زیرا «منابع بانک» نقش سپر محافظ سپرده‏ گذار را دارد و اعطای تسهیلات از محل سرمایه بانک اگرچه موجب رضایت دریافت‏ کنندگان و عزیزشدن اعطاکنندگان می‏شود، اما نتیجه ‏ای جز افزودن به ریسک بانک‌ها ندارد.اعطای تسهیلات بانکی به مدیران و کارکنان اگر از محل منابع قرض ‏الحسنه نیز باشد با روح این وجوه ناسازگار است؛ چراکه براساس نیت و قصد سپرده‏ گذاران این منابع دراختیار بانک است تا در مسیر درست و خداپسندانه و رفع احتیاجات ضروری متقاضیان هزینه شود، اما اعطای تسهیلات ارزان‌قیمت و بلندمدت به کارکنان و مدیران خود بانک، علاوه‌بر ایجاد انحراف در گیرندگان و نیازمندان اصلی تسهیلات به افزایش شکاف ‏های اجتماعی به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم دامن می‏زند. برخی از منتقدین هم با طرح پائین بودن حقوق کارکنان بانک ها، به ضرورت تقویت مزایا اشاره دارند.